- meşru
- Yasal
Hukuk Sözlüğü. 2010.
meşru
Look at other dictionaries:
meşru — sf., huk., Ar. meşrūˁ Yasal Meşru, gayrimeşru, ölümlü, ölümsüz, çocuklarının sayısını bilen yok. H. Taner Birleşik Sözler meşru müdafaa Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller meşru saymak … Çağatay Osmanlı Sözlük
meşrû — (A.) [ عوﺮﺸﻡ ] yasal … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MEŞRU' — Doğru. Hak. Şeriatın kabul ettiği. Haram ve yanlış olmayan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
meşru müdafaa — is. Uğranılan bir saldırı karşısında kişinin kendisini korumak için başvurduğu yol … Çağatay Osmanlı Sözlük
meşru saymak — geçerli bulmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
GAYR-I MEŞRU' — Allah ın rızâsına uymayan, şeriat hârici, kanunsuz iş.(Tarık ı gayr ı meşru ile bir maksadı tâkibeden galiben maksudunun zıddı ile ceza görür. Avrupa muhabbeti gibi. Gayr ı meşru muhabbetin âkıbetinin mükâfatı, mahbubun gaddarane adavetidir. M … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NA-MEŞRU — f. Meşru olmayan, şeriat harici. * Kanunsuz, uygunsuz. * Günah olan şeyler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
gayr -i meşrû — [ عوﺮﺸﻡ ﺮﻴﻏ ] yasal olmayan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MEŞRUAT — (Meşru. C.) Hak ve meşru olan şeyler. Haram ve yasak olmayan şeyler. * Şeriatla alâkalı şeyler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAYR — Meşru iş. Faydalı, nurlu ve sevablı amel. Halkın rağbet ettiği akıl, ilim. İbadet, adalet, ihsan, mal gibi nimet. (Bak: Hayrat … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
